ما نسل دردیم

ما درد داریم که پروفایل تلگراممان پر می شود از حرفهای نگفته ،  از آرزوهای نرسیده، خشم های فروخورده.
ما درد داریم که نوشته هایمان پر می شود از طنزهای تلخ ، از بغض های خاموش.
ما درد داریم که همه وقتمان سرمان توی گوشی و گروههاست تا لحظه ای و ساعتی فراموش کنیم که چقدر زندگی سخت است و زندگی کردن سخت تر.
ما درد داریم که شب تا صبح با حرفهای بی سروته در گروه ها فقط وقت را می کُشیم، زمان را نابود می کنیم ، فقط برای اینکه هیچ دلخوشی و آرامشی در بیرون از همان گوشی چند اینچی مان نداریم.
دردهای ما از همین حرفهای و پروفایل ها و عکس هایمان بیرون می زند و کسی حتی نمی بیند این همه غصه و گریه های پنهان را..
ما  نسل درد و نسل سوخته ایم ، پر از حسرت ها و کاش ها و اگرهایی که هرگز باید نشد.