شب های عزیزی است ... روزها و شب هایی که ما به یاد رفتگانمان چراغ روشن می کنیم و آرزوی آمرزش و آرامش روحشان را از خدا طلب داریم و در اصطلاح خودمان به آن چراغ برات می گوییم...به یاد کسانی که یک روز مثل همه ما نفس می کشیدند، می خندیدند و زندگی می کردند و با حضورشان روشنگر زندگی مان بودندو چند صباحی هست که که جایشان آنقدر خالیست که هیچ کس و هیچ اتفاقی نه جایشان را پر می کند و نه یادشان را از ذهنمان بیرون می برد..
دراین شب های عزیز برای همه آن ها که روزی پدر و مادر و خواهر و برادر از پیر و جوان بودند از صمیم دل آرزو می کنیم که روحشان در آرامش ابدی باشد ..
می دانم آسمانی اند و به خدا نزدیک تر و نیازی به آرزوهای زمینی مان ندارند... صدایشان می کنیم و می خواهیم که برای روح اشفتهی دنیایی ما ، از خدا طلب آرامش کنند.
آنها که به یقین در جوار رحمت حق آسوده و آرام خفته اند..
روحشان شاد و یادشان دراین روزها و شبهای عزیز همیشه ماندگار !