نیم روز خوب و شلوغ:)

از خواب می پرم، چه خواب های خوبی  همه اش پر است از آرامش... صدای زنگ گوشی به من می فهماند که بیدارم و  باید بازهم دوندگی هایم را شروع کنم... سفارش مشتری را باید انجام دهم ... هوا بهاری است شاید از بهار هم آن طرف تر ... گرمای بی سابقه ای حاکم شده .. و من نگران درخت سیب حیاطم که نکند شکوفه بدهد . نکند گل کند و بعد باز دست بیرحم  سرما ،  بخشکاندش مثل همه سالهایی که روی شکوفه ها یش برف نشاند و سیاهش کرد مثل سرنوشت گره خورده در سیاهی من!

راه می افتم . باید برگ تذهیب بگیرم .. کلی کار دارم .. با عجله خودم را به لوازم التحریر می رسانم .. چند قلم دیگر هم به خرید هایم اضافه می کنم و کارت بی زبان را می دهم تا پولش را کم کند.. با عجله  درآن شلوغی  تبلیغات و سروصدای مهیب آهنگ ها و سرودها و جان فدا کردن ها و قربان صدقه رفتن ها برای کاندیداهای مجلس خودم را به مغازه می رسانم.. همین که جا به جا می شوم ... یکی از دوستان خوبم که استاد دانشگاه است می آید می نشینیم حرف می زنیم و کمی که کارهایش را ردیف می کنم. بین کار گوشی دوباره زنگ می خورد... از بانک است . بانکی که حساب دارم ... دلم فرو می ریزد  نکند برنده شده ام ... اما شانس ما  سیاه تر ازاین حرفهاست... می گوید کارتی پیدا شده که اسم شما رویش نوشته شده بیایید  ببرید.. به مغزم فشار می آوردم ... من کارت بانکی ام را کجا گم کرده ام که سر از بانک درآورده .... یکهو یادم می آید  وقت خرید برگه ها  اصلا نفهمیدم کارت را کجا انداختم... به احترام استاد عزیز ادبیات که ارادت خاصی هم به ایشان دارم ... نگرانی ام را موکول می کنم بعد از راه انداختن کار ایشان... بعد از رفتنش کیفم را می گردم ... وای  من هنوز متوجه  گم شدن کارتم نشده ام .. شیرپاک خورده ای پیدایش کرده و به بانک تحویل داده است.. به سرعت مغازه را به همکاران کناری ام می سپارم و به بانک می روم ... و می گیرم... هوووف  خدایا شکرت.. اگر گم میشد دردسر گرفتن دوباره کارت آن هم دراین شلوغی بازار و خیابان ها

ظهر می شود. چیزی دشت نکرده ام اما کلی بزرگی و مردانگی و مهربانی را امروز فهمیده ام ... فهمیده ام که انسان های بزرگواری هستند که به سرعت کارت را به صاحبش برمی گردانند. فهمیده ام که اگر دستی برای کمک به سوی کسی دراز کنی  حتما دست دیگری هست که به دادت برسد..!